A ra fin, y por primer vegata, O Corrinche yera present en a Fira d’Entitats de L’Arc de Triomf en a Diada de Catalunya de l’11 de septiembre. O día empeciaba con Alberto, Santi y Miguel desayunando en una cafetería d’a carrera Princesa. Tenébanos tot o dia por devant. Esperanza y Ricardo se i achuntoron pa sacar os trastes que alzábanos en EICA (libros, mesas, plafons, banderas…) En plegar en o puesto que tenébanos asignau, nos i aguardaba Arturo con a carpa. Serían sobre as 10:00 h que ya tenébanos o puesto montau. A ixa hora amanixió Alicia, Rocío, a suya filla, Pau, Carles y Andreu. Yéranos un buen zarpau de chent y o día se presentaba inmillorable.
Pero as nuestras previsions se tornoron totalment negativas cuan, escasament hébanos prencipiau a amostrar tota ra nuestra exposición de cultura y lengua aragonesas a ra poca chent que empecipiaba a acudir a la feria, rancó a plever de manera intensa, de tal manera que nos fizo replegar tot que tenébanos expuesto y alzar-lo pa que no se malmetese con l’augua. A plevia se tornó tan fuerte que no podiemos si que acubillar-nos cuatre personas baixo a chicota carpa nuestra, con a filla de Rocío difuera chipiando-se con un batiauguas que no daba pa más, por más d’hora y meya sin poder salir-nos-ne.
A poco que veyemos que afloixaba, fuemos correndo ta o primer bar que trobemos, puesto an coincidiemos toz os corrinchaires fueras d’os que s’heban quedau en a carpa pa cosirar as nuestras cosas. En ixe bar fuemos fendo acopio de bebidas, cafés y alimentos a mida que iba pasando ro maitín y alufrábanos que a fin d’o mal horache yera lueñes d’acabar.
Debeban d’estar as 15:00 h cuan parixeba que a plevia remitiba, allora saliemos toz d’o cado dimpués de pasar-nos tres u cuatre horas y tratemos de tornar a montar a paradeta. Estió alavez cuan a ra fin, empecipió a feria como tal. Veyemos que no tot yera perdiu y emprendiemos una labor conchunta d’información y enrestida de toz os que pasaban por devant pa explicar-les o que ye o nuestro proyecto cultural y lingüistico, concitando un interés contino y comprebando que a chent se interesaba prou por un tema que a mayoría desconoixeba u en teneba poca idea. No aturemos dengún en ixa labor, aproveitando de tardes o que no hébanos podiu aproveitar de maitins.
Asinas pasó a escape a tarde, comprebando cómo a chent yera ubierta a las nuestras explicacions y cómo se interesaban por a venta de libros, mapas u cosas que amostrábanos en a parada, encara que yéranos vedaus de vender-ne. Dicir que os plafons clamoron muito l’atención y que Pau heba trayiu un portátil pa poder emitir imáchens y vidios, pero que a plevia lo impidió.
En resumen, a participación estió muito important pa dar-nos a conoixer, y estiemos d’acuerdo en tornar l’año venient, pero millor atrapaciaus, o siga, con una carpa millor, una buena mesa y material pa exponer y vender.
Coronica de Miguel Vidal